ترس و وحشت از ویروس کرونا (بازی کودک کرونا) از یک طرف، و ماندن در خانه و نداشتن فعالیت‌های آموزشی، تفریحی و سرگرمی در محیط بیرون از منزل، بر نگرانی خانواده‌ها در روزهایی که همگان به ماندن در خانه تأکید دارند، افزوده است.
بازی کردن برای کودکان چیزی بیشتر از خوش گذرانی است. آن‌ها با بازی کردن موارد متعددی را می‌آموزند. لازم است والدین بدانند کار کودک، بازی و وسایل و ابزار کار او، اسباب بازی است. کودک در بازی می‌فهمد، کنترل می‌کند و با رنگ و شکل، جنس و اهمیت اشیا آشنا می‌شود و توانایی‌هایش را با دیگران مقایسه می‌کند. بر محیط خود مسلط می‌شود و بدون آنکه ناراحت شود، می‌فهمد که نمی‌تواند بسیاری چیزها را تغییر دهد. بازی کردن راهی برای بیان کردن احساسات کودک است و به او فرصت می‌دهد که هیجانات منفی خود را همچون خشم، ترس و همچنین هیجانات مثبت را مانند محبت و مهربانی نشان دهد.
دقت کنیم
این روزها که ویروس کرونا، مدارس و مهدهای کودک را به تعطیلی کشانده و حتی امکان حضور در مراکز تفریحی را هم غیرممکن کرده است، بسیاری از خانواده‌ها با این معضل مواجه شده‌اند که چگونه فرزندان خود را در خانه سرگرم کنند و همین امر باعث شده تا سردرگمی والدین برای روزهای تعطیل که بچه‌ها مجبورند در خانه بمانند بیشتر شود. بازی کودک کرونا
بازی، جزئی جدایی‌ناپذیر در دوران کودکی افراد است. کودکان بازی می‌کنند، انرژی و هیجان خود را تخلیه و ذهن آن‌ها قابلیت رشد پیدا می‌کند و علاوه بر این در ضمن بازی، آموزش‌های مختلفی را تجربه می‌کنند. رشد حرکتی و شرکت فعال کودک در بازی‌های گوناگون حرکتی اساس رشد عاطفی _ اجتماعی، روانی _ حرکتی و شناختی او را تشکیل می‌دهد. ارتباط و تعامل این جنبه‌ها به سادگی در رفتار حرکتی کودکان مشاهده می‌شود. نخستین خودشناسی و خودآگاهی کودک، شناخت بدن و حرکاتش در بازی نمود پیدا می‌کند. (بازی کودک کرونا) بنابراین فعالیت‌های حرکتی – ادراکی کودک، به‌ویژه در دوره پیش از دبستان، پایه و اساس کشف دنیای پیرامون، برقراری روابط با اشیا و تعاملات عاطفی و هیجانی است. در واقع می‌توان گفت آموزش و تجربه از جمله تعاملات اجتماعی هستند که سبب تسریع رشد همه جانبه کودک می‌شوند. هم‌بازی شدن با کودک این فرصت را می‌دهد که والدین بستر رشدی کودک خود را به خوبی ایجاد کنند.
